Η προστατίτιδα είναι η πιο κοινή ουρολογική παθολογία για τους άνδρες της αναπαραγωγικής ηλικίας. Σύμφωνα με έρευνες, κάθε τρίτο έμπειρο συμπτώματα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του, τα οποία μπορούν να ερμηνευθούν ως φλεγμονή του αδένα του προστάτη. Παρά την τόσο μεγάλη εμφάνιση της παθολογίας, η προστατίτιδα παραμένει μια ασθένεια που έχει εξεταστεί με κακή εξέταση.
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει συναίνεση ότι γίνεται παράγοντας εξόδου για τη φλεγμονή, δεδομένου ότι είναι δυνατόν να γίνει διάκριση των παθογόνων από τα παθογόνα του ΣΜΝ σε μόλις το 10% του γενετικού συστήματος του ασθενούς.
Η έλλειψη σαφών διαγνωστικών κριτηρίων και χαρακτηριστικών σημείων της νόσου καθιστά τη λογιστική των ασθενών πιο δύσκολη. Τα συμπτώματα της προστατίτιδας είναι τόσο μη ειδικά ώστε κάθε γιατρός να το ερμηνεύει με μεγάλο μέρος της υποκειμενικότητας και μπορεί να αποδώσει μια εντελώς διαφορετική παθολογία. Κατά συνέπεια, η προσέγγιση της θεραπείας ποικίλλει και συχνά οι ασθενείς αυξάνονται από ένα νοσοκομειακό υπουργικό συμβούλιο σε άλλο για χρόνια χωρίς θετική δυναμική. Η προστατίτιδα στερεί από έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης στη σεξουαλική του δύναμη, θέτει τις σκέψεις του σε ένα πρόβλημα και δεν τον φέρνει τόσο σωματικά και ψυχοεγχειρητικά.
Τι είναι ο προστάτης και γιατί χρειάζεται;
Ο προστάτης (προστάτης) είναι ένα μικρό αδενικό όργανο ενός ανθρώπου που βρίσκεται γύρω από την ουρήθρα κάτω από την ουροδόχο κύστη. Ξυπνάει την ουρήθρα και σχηματίζει ένα από τα σφιγκτήρα του - ένα μυϊκό βιβλίο που υποτίθεται ότι κρατά τα ούρα. Στο σχήμα και το μέγεθος του, ο προστάτης ενός καρυδιού κάστας, με τον οποίο συχνά συγκρίνεται με τους ανατομικούς. Το τμήμα της ουρήθρας που τρέχει στον αδένα αναφέρεται ως προστάτης. Το πίσω κυρτό τμήμα του προστάτη έρχεται σε επαφή με το ορθό, έτσι ώστε να μπορεί εύκολα να αισθανθεί με εξέταση του ορθού δακτύλου. Η μπροστινή επιφάνεια του αδένα βρίσκεται κοντά στην ηβική άρθρωση και συνδέεται με κινούμενες ταινίες συνδετικού ιστού και το φλεβικό πλέγμα βρίσκεται μεταξύ τους.
Ο αδένας του προστάτη αποτελείται από τους λοβούς, το καθένα από τις κυψελίδες - μικρές τσέπες που είναι επενδεδυμένες με κρίσιμο επιθήλιο. Οι κυψελίδες συνδέονται με τα κανάλια εξόδου με τη μορφή σωλήνων που συγχωνεύονται, διευρύνονται και τελικά πέφτουν στο τμήμα απλού ουρήθρα. Στις σάκους έκκρισης, ο χυμός του προστάτη συντίθεται και συσσωρεύεται, συμπεριλαμβανομένων των θρεπτικών ουσιών για τα σπερματοζωάρια. Επιτρέπει στα αρσενικά κύτταρα φύλου να διατηρούν τη δραστηριότητά του στο θηλυκό σώμα για έως και 5 ημέρες, γεγονός που αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα γονιμοποίησης.
Η διαφώτιση του αδένα συμβαίνει κατά τη στιγμή της εκσπερμάτισης. Ο χυμός του προστάτη αναμιγνύεται με το μυστικό των όρχεων και αντιπροσωπεύει το 10 έως 30% του τελικού όγκου σπερματοζωαρίων. Επομένως,
Ο αδένας του προστάτη εκτελεί 2 κύριες λειτουργίες στο σώμα ενός ανθρώπου:
Συμμετέχει στα ούρα - κρατά τα ούρα όταν οι μυϊκές ίνες μειώνονται και παραδίδονται ελεύθερα όταν είναι χαλαροί.
Προσφέρει το βιοπορισμό του σπέρματος και διακρίνει τον χυμό θρεπτικών προσοχών στην εκσπερμάτιση.
Τι αναπτύσσεται η ασθένεια;
Η προστατίτιδα είναι φλεγμονώδεις μεταβολές στον αδένα του προστάτη και πρέπει να γίνει κατανοητό ότι προκύπτουν όχι μόνο υπό την επίδραση της βακτηριακής μικροχλωρίδας.
Οι αιτίες της φλεγμονής μπορεί να είναι όλοι οι παράγοντες που οδηγούν σε βλάβη στον ιστό του αδένα και στην καταστροφή των κυττάρων τους.
Όπως και σε οποιονδήποτε άλλο ιστό, η φλεγμονώδης διαδικασία στον προστάτη πραγματοποιείται από ορισμένες φάσεις:
Αλλαγή - βλάβη στα κύτταρα του προστάτη.
Οι καλαμπόκι κυτταροπλάσματος, τα θραύσματα του πυρήνα των κυττάρων και τα υπολείμματα των μεμβρανών προέρχονται από τα καταστραμμένα κύτταρα στον ενδοκυτταρικό χώρο - όλα είναι ένα σήμα έκτακτης ανάγκης για το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα κύτταρα ανοσίας προσπαθούν ενεργά για τη βλάβη και διεισδύουν από τα αιμοφόρα αγγεία και τον συνδετικό ιστό. Ρίχνουν βιολογικά δραστικές ουσίες στον τόπο της βλάβης, υπό την επιρροή των οποίων τα αιμοφόρα αγγεία επεκτείνονται και έρχεται η "ενίσχυση" του κυττάρου.
Εξάντληση - Η απελευθέρωση του υγρού τμήματος του αίματος από τα σκάφη.
Υπό την επίδραση των ανοσοποιητικών κυττάρων, τα τοιχώματα των εκτεταμένων αγγειών για το πλάσμα είναι διαπερατά και βυθίζονται στη βλάβη της βλάβης. Εάν βρίσκεται στην επιφάνεια ενός κοίλου οργάνου ή ενός υψηλού καναλιού του αδένα, το υγρό τμήμα του αίματος απελευθερώνεται στον αυλό του. Εάν η φλεγμονή είναι ιστός, σχηματίζεται οίδημα. Ένα τέτοιο μέτρο είναι απαραίτητο για τον περιορισμό της εστίασης της βλάβης και την πρόληψη της περαιτέρω εξάπλωσης του παθογόνου.
Ο πολλαπλασιασμός είναι η αντικατάσταση των κατεστραμμένων κυττάρων με παρόμοιο ή συνδετικό ιστό.
Ο μηχανισμός πολλαπλασιασμού ξεκινά λίγο αργότερα από τα γεγονότα που περιγράφηκαν παραπάνω και η πορεία του εξαρτάται άμεσα από το βάθος της βλάβης. Η μικρή παροχή καταστροφής του ιστού του προστάτη αντικαθίσταται από τα ίδια λειτουργικά κύτταρα και το όργανο αποκαθιστά πλήρως το έργο του. Οι βαθιές ασθένειες επιτρέπονται από ουλές - την αντικατάσταση του νεκρού ιστού με στοιχεία συνδετικού ιστού. Η χρόνια προστατίτιδα μπορεί τελικά να γίνει μια πλήρης ατροφία του προστάτη και η αλλαγή στον ιστό του εκκριτή στο kicatricial.
Για τον προτεινόμενο λόγο, η προστατίτιδα χωρίζεται σε:
Οξύ βακτηρίδια
- Η παθογόνο μικροχλωρίδα προκαλεί σοβαρή βλάβη στους ιστούς του προστάτη με έντονη φλεγμονώδη αντίδραση. Τις περισσότερες φορές αναπτύσσεται με μια λοίμωξη με γονοκοκκικούς και άλλους παθογόνους παράγοντες.
Χρόνια βακτήρια
-Η συσχέτιση παθογόνων ή υπό όρους παθογόνων βακτηρίων προκαλεί υποτονική φλεγμονή, η δραστικότητα της οποίας παραμένει περισσότερο από 2 μήνες. Κατά κανόνα, τα παθογόνα Streptococci, Staphylococci, Ε. Coli, Klebsiella, Mycoplasma, Urea, Chlamydia, Verpes ιού και ζυμομύκητες του υποψηφίου.
Χρόνια -Σάνσος
- Παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας στον προστάτη, δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί μια αιτιώδη μικροχλωρίδα. Μια παρόμοια μορφή της νόσου αναπτύσσεται όταν τα ούρα ρίχνονται στα κανάλια του προστάτη, τη στασιμότητα του φλεβικού αίματος στη λεκάνη, την παραβίαση της εκκένωσης (σπάνια ή πολύ συχνή εκσπερμάτιση). Στην τελευταία περίπτωση, η ασθένεια αναφέρεται ως στάσιμη προστατίτιδα.
Πόσο εκδηλώνει την ασθένεια;
Ο ευκολότερος τρόπος διάγνωσης οξείας προστατίτιδας,
που λαμβάνει χώρα με σημάδια δηλητηρίασης και έντονη φλεγμονή. Σε έναν άνθρωπο, η θερμοκρασία αυξάνεται απότομα στους 38-39 βαθμούς C, προφέρεται πόνος στο περίνεο στην περιοχή του ορθού. Μπορείτε να δώσετε το πέος στην περιοχή των βουβωνών στον όρχι και να είστε τόσο αφόρητοι ώστε η καθημερινή δραστηριότητα ενός ανθρώπου να διαταράσσεται απότομα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θερμοκρασία του σώματος που μετράται στην μασχαλιαία κοιλότητα δεν διασχίζει τους φυσιολογικούς δείκτες, αλλά το ορθό είναι 1-2 μοίρες ανά κανονική τιμή. Τα σημάδια της προστατίτιδας αποτελούν επίσης παραβίαση της ούρησης: σοβαρές εισροές ότι είναι αδύνατο να περιοριστούν είτε μια οξεία καθυστέρηση στα ούρα λόγω ενός σοβαρού οίδημα του αδένα. Μερικές φορές η αφόδευση γίνεται επώδυνη επειδή το μέγεθος που διευρύνεται σε μέγεθος τοποθετεί στον αυλό του ορθού.
Χρόνια προστατίτιδα
Στις εκδηλώσεις του, είναι τόσο διαφορετικό που μπορεί εύκολα να συγχέεται με μια διαφορετική παθολογία. Στις πιο τυπικές περιπτώσεις παρουσιάζονται τα συμπτώματα της προστατίτιδας:
Πόνος στον καβάλο, λεκάνη.
Είναι δύσκολο για τον ασθενή να καθορίσει ένα συγκεκριμένο μέρος όπου βρίσκεται, συχνά πόνος στο μπαρ, το όσχεο, το κεφάλι και το πίσω μέρος του πέους και της εγκυμοσύνης εξαπλώνεται. Η σοβαρότητά του μπορεί να είναι διαφορετική: από το ελάχιστα διακριτό έως το έντονο ηλίθιο ή το τράβηγμα. Ο πόνος συχνά συνδέεται με ούρηση ή εκσπερμάτιση, εμφανίζεται στο τέλος ή στην αρχή της διαδικασίας.
Παραβίαση της ούρησης
- Ο ασθενής έχει συχνά την παρόρμηση να αδειάσει την ουροδόχο κύστη, πρέπει να σηκωθεί επανειλημμένα για να ουρήσει. Ωστόσο, η πίεση της δέσμης είναι φυσιολογική, η διατήρηση των ούρων σπάνια αναπτύσσεται.
Σεξουαλικές διαταραχές
- Στο φόντο της συνεχούς δυσφορίας στον καβάλο ενός ανθρώπου, μια στύση επιδεινώνεται και η αυτοπεποίθηση εξαφανίζεται. Οι παραβιάσεις σφίγγονται όταν ο πόνος συνδέεται με τη στιγμή της εκσπερμάτισης: ο ασθενής δεν μπορεί να χαλαρώσει εντελώς επειδή αναμένει δυσάρεστες αισθήσεις.
Κατά κανόνα, η γενική γεώτρηση ενός ανθρώπου δεν διαταράσσεται στη χρόνια προστατίτιδα και η θερμοκρασία του σώματος διατηρείται κανονικά σε όλη τη νόσο.
Πώς διαγιγνώσκεται η ασθένεια;
Η διάγνωση καθορίζεται από τον διδακτορικό ουρολόγο ή τους ανδρολόγους
Αφού εξέτασε τον ασθενή, συλλέγοντας μια αναισθητοποίηση και εξετάζοντας τα συμπτώματα. Ο γιατρός πρέπει να ανακαλύψει την αντισυλληπτική μέθοδο του ασθενούς, την παρουσία ΣΜΝ σε σεξουαλικό σύντροφο, τη δυνατότητα επαφών του πρωκτού χωρίς προφυλακτικό. Αυτά τα δεδομένα διευκολύνουν τη διάγνωση και καθοδηγούν τις σκέψεις του γιατρού προς τη σωστή κατεύθυνση. Η συνταγή των συμπτωμάτων της νόσου ή της δυσφορίας στο περίνεο μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε την πορεία της προστατίτιδας και της σοβαρότητάς της. Ο ουρολόγος εξετάζει αναγκαστικά τα όργανα των γεννητικών οργάνων του ασθενούς και διεξάγει μια ορθική εξέταση του αδένα του προστάτη. Για να το κάνει αυτό, βάζει ένα δάχτυλο στο πίσω μέρος του ασθενούς και χτυπά τον προεξέχοντα προστάτη στο μπροστινό τοίχωμα του ορθού. Ο πόνος και το μέγεθος του υποδεικνύουν την ένταση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Επιπλέον, ο γιατρός πραγματοποιεί μια σειρά από οργανικές, μικροσκοπικές, βακτηριολογικές και ανοσολογικές μελέτες για να διευκρινιστεί η αιτία της νόσου. Η πιο συνηθισμένη διαγνωστική μέθοδος είναι ένα δείγμα 4 ή 3 γλάστας. Η πρώτη μέθοδος είναι πιο δύσκολη στην πράξη στην πράξη, καθώς ο ασθενής διακόπτει σκόπιμα την ούρηση της ούρησης αρκετές φορές. Η δεύτερη τροποποίηση είναι ευκολότερη: ο ασθενής συνεχώς ουρλιάζει σε τρία διαφορετικά δοχεία σε ίσα μέρη. Το πρώτο μέρος μιλάει για το κράτος της ουρήθρας, το δεύτερο για την παθολογία της ουροδόχου κύστης και των νεφρών των τρίτων πληροφοριών σχετικά με την κατάσταση του προστάτη. Όλα τα συλλεχθέντα υλικά εξετάζονται με μικροσκόπιο. Στην προστατίτιδα στο τρίτο μέρος των ούρων, βρίσκονται λευκοκύτταρα και μερικές φορές βακτηρίδια.
Πρόσβαση στην εξέταση του προστάτη και του μασάζ κατά τη συλλογή μυστικών
Το μυστικό του αδένα προστάτη λαμβάνεται επίσης για μικροσκοπία.
Για κάποιο χρονικό διάστημα, ο γιατρός πραγματοποιεί μασάζ προστάτη μέσα από τον τοίχο του ορθού, ώστε να αδειάσει στην ουρήθρα. Οι Smops είναι κατασκευασμένες από το συλλεγμένο υλικό στο εργαστήριο, το οποίο είναι βαμμένο και εξεταστεί με υψηλή ανάβαση. Ένα σημάδι της φλεγμονής είναι τα λευκοκύτταρα, η βακτηριακή αιτιολογία της νόσου - βακτήρια σε ένα επίχρισμα. Προκειμένου να προσδιοριστεί ο τύπος του παθογόνου, το προστάτη μυστικό σπέρνεται στα θρεπτικά μέσα. Εάν οι παθογόνοι μικροοργανισμοί περιέχονται σε αυτό, σχηματίζουν μικροβιακές αποικίες μετά από 3-5 ημέρες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να εξεταστούν χρησιμοποιώντας τη βακτηριολογική μέθοδο που μπορείτε να λάβετε δεδομένα σχετικά με την ευαισθησία της μικροχλωρίδας σε σύγκριση με τα αντιβιοτικά.
Από τις οργανικές διαγνωστικές μεθόδους : : :
Υπερηχογράφημα των νεφρών.
Εμπιστοσύνη του προστάτη με ντοπλατογραφία - Ένας υπερηχητικός αισθητήρας εισάγεται στο ορθό προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή απεικόνιση του αδένα του προστάτη. Η ροή του αίματος αξιολογείται επίσης.
Οι αναβαθμιστές ανεβαίνουν άσχημα με επίμονα επαναλαμβανόμενη προστατίτιδα. Ένα συμβόλαιο X -Ray εισάγεται στην ουρήθρα, σύμφωνα με την οποία πραγματοποιούνται ορισμένες διαδοχικές εικόνες.
Με τη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας, θα πρέπει να προετοιμαστείτε για μια μακρά μάχη, καθώς δεν είναι πάντα δυνατό να το θεραπεύσετε μέσα σε λίγες εβδομάδες ή και μήνες. Συνιστάται να συνδυάζετε διαφορετικές μεθόδους και όργανα για τη θεραπεία. Είναι χρήσιμο να βελτιωθεί η φαρμακευτική θεραπεία με τα νοικοκυριά. Το κανονικό φύλο απαιτείται για τη στασιμότητα της προστατίτιδας, οι διακόπτες σεξουαλικές πράξεις είναι απαράδεκτες. Το ψυχο -συναισθηματικό υπόβαθρο του ασθενούς είναι σημαντικό: η κατάθλιψη, η κατάθλιψη, τα προβλήματα στην προσωπική ζωή και οι σεξουαλικές περιοχές είναι σε θέση να αρνηθεί όλες τις προσπάθειες των γιατρών.
Πώς μπορείτε να αποτρέψετε;
Η πρόληψη της προστατίτιδας περιλαμβάνει:
Τη χρήση μεθόδων φραγμού αντισύλληψης (προφυλακτικό), ειδικά όταν πρόκειται για πρωκτικό σεξ.
Έγκαιρη θεραπεία των ΣΜΝ.
Τακτική σεξουαλική ζωή, φέρνουν σχέσεις με πλήρη εκσπερμάτιση.
Αποτρέποντας τα βήματα εάν οι τάξεις πρέπει να χρησιμοποιηθούν από τραυματικά αθλήματα με όλες τις πιθανές προστατευτικές μεθόδους.
Συμμόρφωση με την προσωπική υγιεινή.
Εξασφαλίστε επαρκή σωματική δραστηριότητα.
Παρά το γεγονός ότι η προστατίτιδα δεν συσχετίζεται με τον κίνδυνο ανάπτυξης αδενώματος ή καρκίνου του προστάτη σήμερα, η ασθένεια φέρνει πολλά βάσανα στον ιδιοκτήτη της. Ένας άνθρωπος που είναι εξαντλημένος από χρόνιο πόνο, αισθάνθηκε τη σεξουαλική του αδυναμία, κουρασμένος από μακρά θεραπεία, αλλάζει αισθητά εξωτερικά και έμπειρους γιατρούς με την πρώτη ματιά. Προκειμένου να αποφύγετε τέτοια μοίρα, θα πρέπει να προστατεύετε προσεκτικά με κάθε νέο συνεργάτη και να αντιμετωπίζετε τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες εγκαίρως. Η προστατίτιδα δεν αντιμετωπίζεται πλήρως σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά ένας έμπειρος ουρολόγος μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση του ασθενούς και την ποιότητα της ζωής του.
